Soms weet je dat een foto helemaal goed zit, en dat heeft dan te maken met de lichtinval, de kadrering, het onderwerp, de kleurschakeringen en de achtergrond. Wanneer alles samenvalt heb je een perfecte foto. Ben je het met me eens?
Peter
… the story of a family on the move
Singapore heeft zijn plussen en zijn minnen. Maar wat betreft de inrichting van de ruimtelijke ordening heeft het een grote plus. Hoe een kleine druk bevolkte stadstaat, amper een voorschoot groot, er toch wonderwel in geslaagd is een gevoel van ruimte en openheid te creëren, dat is een sterk staaltje van degelijke stadsplanning. En dan gaat het niet alleen over de brede boulevards, maar ook over de ingeplande en wel onderhouden groene parken binnen dit miniatuurlandje. De botanische tuin is zo’n juweeltje (daarbij valt zijn tegenhanger in Kuala Lumpur in het niet) en binnen die tuin is er dan nog de onovertroffen orchideeën tuin. Dat is een en al schoonheid voor het oog, voor eenieder te aanschouwen.
Misschien moet ik in het vervolg daar mijn brood kopen: bij de knorrige bakker. Ik veronderstel dat dit een bakker is die verder kijkt dan zijn baguettes lang zijn. Eentje die zich vragen stelt bij wat er dagelijks rondom hem gebeurt. Die niet alleen de fotootjes wil zien van zes onfortuinlijke mensen onterecht gedood in de tunnels van Gaza, maar die zich ook afvraagt wanneer de 40.000+ Palestijnen een broodnodig gezicht zullen krijgen. Wanneer dit onnoemelijk leed niet langer gemaskeerd zal worden onder een gevoelloos getal.
Aaaaaah, de Maldiven. Wat een klein paradijs! En ik heb het dan nog niet zozeer over de hagelwitte stranden of de azuurblauwe zee, maar wel over de tropische vissen in het klare water. Nooit zal ik het moment vergeten, dat een manta zo duidelijk en voor het eerst aan mij verscheen. Wat een majestueuze vis die als het ware statig door het water schrijdt, zijn grote vleugels uitslaat en ondertussen zich langzaam voedt met het vele plankton aan het wateroppervlak. Een absoluut moment.
Ik voelde me toch wel wat geprivilegieerd. De steward kwam de trap afgelopen om mijn handbagage over te nemen. Boven in het vliegtuig werd ik voorgesteld aan de voltallige equipe van het vliegtuig: kapitein Menno, co-piloot Niek, steward Lois en stewardess Alyssa. Ik mocht plaatsnemen in eerste klas. Tijdens de vlucht kreeg ik een gepersonaliseerde kerstkaart ondertekend door de hele crew met de beste wensen voor het nieuwe jaar. En verder onderhielden we mekaar met onze reisplannen voor volgende zomer. Bij de landing in Brussel sprak Alyssa mij met naam toe en informeerde me over het weer in Brussel en wenste zij mij vlug terug te zien op een van de volgende KLM-vluchten. Enige passagier op een vliegtuig heeft ook zo zijn charmes. Niet?
Peter
Oh wat hebben we genoten van onze city trip naar Yogyakarta. Er is natuurlijk de majestueuze boeddhistische tempel van Borobudur en de al even gracieuze hindoe tempel van Prambanan, beide uit de 9de eeuw na Christus, maar wat het bezoek aan deze plaats zo onovertroffen maakt is de vriendelijkheid van de Javanen. En omdat beelden soms meer zeggen dan duizend woorden, vind je hieronder een fijne selectie van wat we daar allemaal hebben beleefd. Geniet maar even mee.
Er is veel moois te zien in Singapore, dat is zeker. Kijk maar even mee! Wat me wel het meest zal bijblijven is de tijdelijke tentoonstelling over Doraemon, een Japans stripfiguurtje uit de gelijknamige manga. De manga werd getekend en geschreven door een duo dat schuilging onder de naam Fujiko F. Fujio. Beide heren beschikten over bijzonder veel fantasie. Zo bedachten ze o.a. de “hopter”: een hoofddeksel met een schroef, waarmee je vrijelijk door de lucht kan vliegen. En als je “geheugenbrood” eet, onthoud je alles wat er op gedrukt staat. De “overal deur” daarentegen is een roze gekleurde deur die mensen laat reizen volgens de gedachten van degene die aan de knop draait en de “tijd-doek” is een zakdoek die een voorwerp nieuw of oud kan maken of een persoon jong of oud. In de tijdelijke tentoonstelling zie je het werk van volwassen Japanse artiesten die terugkijken op de betekenis van Doraemon voor hun jeugd en voor hun verdere ontwikkeling.
Hieronder een kleine selectie van foto’s genomen tijdens onze rondreis in Madagascar. Dit land met zijn spectaculaire flora, fauna en vergezichten zullen we nooit vergeten.
Het verschil tussen een boswandeling van één uur en drie uur is dat hier bij je laatste keuze over hetzelfde traject driemaal zo traag wordt gewandeld. En de automodellen brengen je helemaal terug naar je kindertijd. Hier rijden ze nog weelderig rond: de R4, de R5 en de R12, alsook de Peugeot 404, 504 en de meer “recentere” 204. Het zal je dan ook niet verwonderen dat Frans hier courant gesproken wordt. Verwonderlijk is evenwel dat een groot deel van de bevolking Javaanse trekken heeft, hoewel we mijlenver van Indonesië verwijderd zijn. Een weggever, tot slot, zijn misschien de talrijke chameleons die dit prachtige land bevolken en zich voortdurend aanpassen aan de tropische kleuren van het regenwoud waarin ze zich in grote aantallen bevinden. Ook vind je hier een bepaald soort primaat die je nergens anders vindt.
We zijn hier op Mauritius. Wat een prachtig eiland. Ik kan me niet voorstellen dat ik over 20 jaar me nagenoeg niets meer van dit eiland zal herinneren. En toch is die gedachte niet zo gek, want precies 20 jaar terug waren we hier ook, en wat ik me ervan herinner is bijzonder weinig.
Het enige wat me nog echt voor de geest staat, is dat we met een huurautootje naar een dorpje met de naam “Surinam” zijn gereden. Dat leek me wel leuk voor mijn eega. Alleen was daar – op wat suikerrietvelden na – absoluut niets te zien. Het was een totale domper waarvoor we een hele dag in de auto hadden gezeten. En dat is dus wat er in mijn geheugen is overgebleven van wat toen een absolute topvakantie moet geweest zijn. Ik hou mijn hart vast voor wat mijn toekomstige terugblikken betreft.