Kickstarting 2020

Zo, we zijn weer vertrokken voor een nieuw jaar vol met hopelijk interessante posts.

But first things first: mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Ik wens jullie een goede gezondheid toe, nog altijd het belangrijkste, vervolgens goede sociale relaties, en tot slot genoeg bestaansmiddelen voor een prettig bestaan op dit ondermaanse. Enigszins afwijkend van vorige nieuwjaarsgroeten, wens ik ons dit jaar ook wat minder polarisatie toe. Mogen we allen intellectueel sterk genoeg zijn om de ruk naar de extremen te weerstaan.

Peter

Site Statistics 2019

Waar zijn we?

Het verschil tussen een boswandeling van één uur en drie uur is dat hier bij je laatste keuze over hetzelfde traject driemaal zo traag wordt gewandeld. En de automodellen brengen je helemaal terug naar je kindertijd. Hier rijden ze nog weelderig rond: de R4, de R5 en de R12, alsook de Peugeot 404, 504 en de meer “recentere” 204. Het zal je dan ook niet verwonderen dat Frans hier courant gesproken wordt. Verwonderlijk is evenwel dat een groot deel van de bevolking Javaanse trekken heeft, hoewel we mijlenver van Indonesië verwijderd zijn. Een weggever, tot slot, zijn misschien de talrijke chameleons die dit prachtige land bevolken en zich voortdurend aanpassen aan de tropische kleuren van het regenwoud waarin ze zich in grote aantallen bevinden. Ook vind je hier een bepaald soort primaat die je nergens anders vindt.

Continue reading “Waar zijn we?”

Teambuilding

Mijn houding t.a.v. teambuilding evenementen is altijd wat ambigu geweest. Enerzijds, een fervent voorstander, omdat het een dagje uit betekent, anderzijds, een beetje sceptisch, vanwege het ongeloof dat zo’n dagje uit een team werkelijk dichter bij elkaar kan brengen. Ik wil maar zeggen: een goed team maak je niet op een dag.

Maar toch zijn we er met het hele ambassadeteam op uit getrokken voor een stevige boswandeling. Wat me echter het meest zal bijblijven is evenwel de rit naar het bos toe. Ik had de twee kuisvrouwen van de ambassade bij mij in de wagen genomen. En dat op zich bleek al een heel evenement te zijn. Voortdurend gegiechel, want voor het eerst namen ze plaats in de wagen van de ambassadeur, voor het eerst reden ze over de nieuwe “flyover” in de stad, voor het eerst luisterden ze naar enkele Vlaamse liedjes.

Continue reading “Teambuilding”

Voetbaldiplomatie

Als Belg heb je een streepje voor in Tanzania. Van zodra de Tanzanianen weten dat je uit België komt, gebeurt er minstens één van volgende drie zaken, zo niet alle drie:

    1. ze noemen de naam van Mbwana Samatta, de topscoorder uit de Jupiler Pro League van vorig jaar, gevolgd door de naam van zijn team R.C. Genk;
    2. ze beginnen met een spontane opsomming van de spelers van het Belgische team, met Romelu Lukaku voorop;
    3. of ze vragen of je de voetbalprofessor kent: Patrick Aussems. Hij is een Belg, voormalig speler van Standard en AA Gent, die thans Simba voetbalclub traint. Simba is een ploeg uit Dar Es Salaam. Zij waren vorig jaar de winnaar van de Tanzanian Premier League, en zijn goed op weg om het dit jaar weer te worden.

Continue reading “Voetbaldiplomatie”

1 taal voor Afrika

De “Southern African Development Community”, kortweg SADC, is zoiets als de Europese Unie, maar dan wel voor oostelijk en zuidelijk Afrika. Het is een gemeenschap van 15 lidstaten, waaronder Tanzania. Sinds kort is Swahili de vierde officiële taal van de SADC, naast het Engels, het Frans en het Portugees. Hier in Tanzania zijn er alvast een paar die dromen dat het een officiële taal kan worden van de Afrikaanse Unie, en wie weet, op termijn, misschien zelfs van de Verenigde Naties.

In onderstaande video gaan vier Afrikaanse jongeren – uit Kenia, Burundi, Nigeria en Kameroen – in debat over de mogelijkheid om tot 1 Afrikaanse taal te komen die iedereen verstaanbaar moet maken. Er komen verder ook enkele taalexperten aan het woord. Het debat leidt niet tot een eenduidige conclusie … maar niemand maakt de bedenking dat elkeen zich reeds perfect verstaanbaar gemaakt heeft … in het Engels!

video
play-sharp-fill

Peter

An old car with benefits

Mijn eega heeft een auto van 20 jaar oud. Niet echt een “clunker”, zoals ze in de States zeggen, want niettegenstaande zijn hoge leeftijd, doet het karretje het nog echt goed. We hebben de auto tweedehands in Japan gekocht en laten overbrengen naar Tanzania.

De stereo komt met een ingebouwde harde schijf. Dat was aan het begin van het nieuwe millenium vast revolutionair. Alleen jammer dat de handleiding ontbreekt en het scherm uitsluitend Japanse karakters toont. Het enige waarin we totnogtoe geslaagd zijn is muziek te laten afspelen van de harde schijf, maar gelukkig heeft de vorige eigenaar zijn volledige muziekbibliotheek daarop achtergelaten. Zo komt het dat vrouwlief thans Japanse songs meezingt wanneer we op trektocht zijn in ons nieuwe thuisland. Onze favoriet is C’mon van B’z. Stevige rock uit Japan. Kijk maar even mee!

Continue reading “An old car with benefits”

World Press Photo 2019

A two-year-old Honduran asylum seeker cries as her mother is searched and detained near the U.S.-Mexico border on June 12, 2018 in McAllen, Texas. They had rafted across the Rio Grande from Mexico and were detained by U.S. Border Patrol agents before being sent to a processing center. The following week the Trump administration, under pressure from the public and lawmakers, ended its contraversial policy of separating immigrant children from their parents at the U.S.-Mexico border.

De editie 2019 van de World Press Photo is neergestreken in Dar Es Salaam. Het is weer een prachtige editie geworden, ook al word je van veel foto’s niet echt vrolijk. De winnaar dit jaar is een foto van John Moore. Daar staat ze dan, een moeder en haar ontredderde peuter, te arm om schoenveters te kunnen kopen, en niet rijk genoeg om niet als een crimineel behandeld te worden. Een foto als een spiegel van tot wat onze moderne maatschappijen verworden zijn.

Continue reading “World Press Photo 2019”