Vorig jaar was ik ietwat teleurgesteld op onze trip van noord naar zuid Australië omdat we nagenoeg weinig dieren hebben gezien waarvoor dit land precies zo gekend is. Veel dode kangoeroes langs de weg, ja dat wel, maar geen enkel levend exemplaar dat we vrolijk wippend op ons netvlies konden branden. Dat was dit jaar dan wel anders. Meer nog, sinds kort weet ik nu dat Australië nog een hele resem andere buideldieren huisvest. Van klein naar groot heb ik het genoegen gehad volgende beestjes te ontmoeten: de potoroo, de pademelon, de wallaby en de kangoeroe. Maar nog het meest van al heb ik genoten van de koala’s. Die beestjes hebben iets kinderlijks, buitenaards, stoïcijns over zich. “Out of this world!”
Peter
Nu weet ik eindelijk eens hoe een kookaburra eruit ziet… lijkt beetje (qua vorm) op een kingfisher, vind ik. Hier lag ergens een boot met die naam en hoorde dat iets speciaal was. Die boot lag (ligt?) trouwens ook op een speciale plaats…die kangooroo ziet er geene simpelen uit … en die tijger,lijkt me geen australisch katje? Grtz , Fried
Een boek dat je ongetwijfeld heel erg zal bevallen is ‘Een vlam Tasmaanse tijgers’ van Charlotte Vanden Broeck uit 2024. Heel intrigerend. Groetjes!
Mooi !
Neen Peter, de tijger die jij toonde is misschien wel geboren in Australië, maar dan wel in een dierentuin. Niets te maken met de ooit inheemse Tasmaanse tijger.
Groeten,
André.
Zeer mooie foto’s! Ik ben al fan van de koala’s 🙂
“Veel dode kangoeroes langs de weg…”
Inderdaad. In Australië is de jacht op kangoeroes toegelaten. Op voorwaarde dat je de auto als wapen gebruikt.
@André, ik had die foto van de tijger er bij gezet als een soort “teaser”. Nooit heb ik er bij gezet dat dit een Tasmaanse tijger is, wel integendeel wat het bijschrift luidt “Sumatran Tiger”. Maar je hebt wel gelijk als je zegt dat die foto is genomen in een zoo. En nog wel een zoo in Australië die we sterk geapprecieerd hebben: Ballarat Wildlife Park.