Ik ben al een tijdje afgehaakt. Het Belgisch journaal is gortdroog geworden. En altijd maar die viroloog Steven Van Gucht die voor de camera wordt gesleept met één van zijn onderkoelde analyses. Slaapt die man in de VRT-studios misschien?
Vito, vieni qui!
Sinds een jaar wandel ik 1x per week met Francesco Mateo, Sofia Giulietta en hun prachtige Italiaanse herder Vito. We lopen dan rechtstreeks naar het spoor waarlangs een speciale hondenuitlaat is. Tijdens deze wandelingen worden mijn Italiaanse buren een woordje Nederlands rijker. Verder dan buongiorno, ciao, pizza Margherita en spaghetti kom ik nog niet. De typische temperamentvolle Italiaanse toon heb ik me wel eigen gemaakt. Onvervalst Italiaans. Soms verbaas ik me hoe snel dit is gegaan.
Afgelopen week, tijdens een poepstop van Vito vroeg ik, in stukjes begrijpbaar Nederlands wat de naam Vito betekende. Stom genoeg had ik hier niet eerder naar geïnformeerd.
Vito betekent leven, levendig. Zeer toepasselijk! Tijdens het uitlaten laat Vito zodra de hondenriem los is, niets anders zien dan springen, rennen en bijna constant kwispelen.
Overmoedig zei ik gisterenavond op hun verzoek ‘si grazie’, ‘ik laat Vito aanstaande zaterdagavond wel uit’.
Snel zocht ik op mijn chromebook naar wat Italiaanse instructiewoordjes. En ook de uitspraak. Bij het uitlaten van Italiaanse honden misschien belangrijker dan de betekenis.
‘Vito, kom hier. Vito zit. Vito, lopen. Vito, geef pootje. Vito, je bent lief ‘.
En dan uit mijn jaszak, een hondenbrokje.
Wanneer de wetenschap bakzeil haalt…
Meer en meer mensen in mijn directe omgeving zijn besmet met een ziekte waarvan je de naam in dit land beter fluistert dan hardop zegt. En dat komt omdat de president sinds geruime tijd beweert dat Tanzania vrij van Covid-19 is. Het tegendeel beweren is de president tegenspreken, en dat is dus onaanvaardbaar.
Covid-19 is in Tanzania na de eerste golf verdreven door gebed, door “steaming” en door allerlei groenten en kruidenmengsels, verwerkt tot “magic potions”, te drinken brouwsels of condimenten bij het eten.
People have the power
Begrijp me niet verkeerd, kippenvel krijg ik ervan, van Patti Smith haar lied “Power to the People” te zien zingen samen met Choir! Choir! Choir!, een open koorgezelschap uit Toronto. Ronduit fantastisch!
Maar waar ik meer moeite mee heb, is de centrale zin: “Power to the People”, want sinds het in de Verenigde Staten bijna misliep, ben ik nog meer dan vroeger beducht voor wat het volk eigenlijk wil. En als ik zie hoe in deze regio, waar ik thans woon, het volk gelaten reageert op misbruik van staatsmacht om toch maar de controle over zij in wiens naam zij spreken te behouden, dan stemt dit mij eerder pessimistisch dan optimistisch over wat een volk met zijn kracht vermag.
Toch ben ik geen misantroop, en blijf ik samen met Patti Smith, vanuit een soort ingekerfd tienerverlangen, geloven in:
… The power to dream, to rule
To wrestle the earth from fools
It’s decreed the people rule …
Peter
Puur plezier
Puur plezier. Dat hebben we nodig in deze moeilijke tijden.
Ik hou van dit gezinnetje: van het geduld en de wijsheid van de vader, het gegniffel van de oudste, de timiditeit van de middelste en de onbezonnenheid van de jongste. Konden we alles maar met evenveel positieve energie aanvatten.
Peter
Leopold II
Wat doet een mens zoal in Coronatijden? Juist, ja, hij probeert iets anders. In navolging van mijn geliefde, heb ik me gewaagd aan het beluisteren van een roman. Niet actief lezen, maar wel passief luisteren naar een boek dat wordt voorgedragen door een vreemde stem. Niet echt mijn ding, want na enkele minuten dommel ik steeds weg, en dan raast de voorlezer maar door in mijn slapend oor. En wanneer ik dan terug wakker ben, moet ik op zoek naar de laatste passage die ik me meestal nauwelijks kan herinneren. Dat is dus een heel geklungel geworden met talrijke herbeluisterde stukjes waardoor ik besloten heb voortaan te passen voor dit soort langdurig uitgesponnen amusement.
Diplomatic Leader of 2020 in Social Media
Soms komt er een leuke verrassing jouw kant op waarop je helemaal niet had gerekend, maar het is in elk geval een leuke afsluiter van wat toch wel een hoogst problematisch jaar was. Asante sana!
Peter
Klein nieuws
2021 dient zich alvast aan onder een gelukkig gesternte, want er is genoeg klein nieuws, in de rand van het wereldgebeuren, waar iets interessants over te melden valt.
Vandaag valt mijn oog op de volgende kop in de krant: “Mistresses on the route to blame for truck accidents.” Na lezing van het artikel blijken die “mistresses” klassieke baanhoertjes te zijn, die door hun seksuele activiteiten vele truckchauffeurs volledig uitputten, waarna die laatsten, eenmaal terug op de baan, makkelijk de controle over het stuur verliezen.
Heri Ya Mwaka Mpya
“Heri Ya Mwaka Mpya” betekent zoveel als “Gelukkig Nieuwjaar” in Swahili. Laten we 2020 achter ons laten, en uitkijken naar alle goede momenten die 2021 ons zal brengen.
Moge jullie 2021 gezond doorlopen, met kwaliteitsvolle relaties en genoeg bestaansmiddelen. Meer moet dat niet zijn.
Peter
Taarab
Het begon al aan de poort. Mijn vrouw had duidelijk een paar straten verder op gelezen dat de toegangsprijs 15.000 Tanzaniaanse shillings per persoon bedraagt. En hier staat een man bij de ingang die koudweg 25.000 vraagt. Door al de trammelant die we maken komt er een tweede man bij, en die zegt dat we ons vergissen, het is 25.000 voor twee personen. Nou goed, maar we zijn wel met drie, hoe moet dat dan? Hij denkt even na en zegt dan : “de derde persoon is apart en die moet dus 15.000 betalen”. De logica ontgaat ons, maar we besluiten het uiteindelijk toch te doen, en krijgen een klein privé-concert voor ons beperkt gezelschap, want niemand anders daagt op tijdens de voorstelling.