Jeroen Olyslaegers

Dit jaar was Jeroen Olyslaegers te gast op de Belgische residentie voor een literaire avond met de Nederlandstalige gemeenschap. Wat een plezier om hem op de residentie te hebben. Een kenmerk omschrijft deze auteur misschien nog het best: “waarachtig”.

Zijn recente boeken – “Wil” en “Wildevrouw” – had ik al lang achterover gehesen, zelfs nog vooraleer van zijn komst naar Kuala Lumpur sprake was. Maar ter voorbereiding had ik wel naar de volledige podcast over “De Wereld van Wildevrouw” op de site van de VRT geluisterd. Voor wie van geschiedenis houdt, en dan al zeker van onze Vlaamse gouden eeuw, is dit een echte aanrader. Daarvan heb ik genoten.

Continue reading “Jeroen Olyslaegers”

COP29

Ik heb al een tijdje mijn keyboard laten rusten, verbaasd over de wereld rond mij heen die ik met moeite nog herken. Ook zie ik mensen afhaken, alsof niets nog zin heeft. Eerst was er Anuna De Wever die alle huidige klimaatinspanningen wegzet als gerommel in de marge. En dan was er de klimaatexperte Valérie Trouet die er de brui aan geeft. En geef ze maar eens ongelijk!

Continue reading “COP29”

Bidayuh chant

We zijn hier in op het eiland Borneo en bezoeken het “Annah Rais Longhouse”. Een “longhouse” is een typische woonvorm van de Bidayuh – een inheemse groep uit het zuiden van deelstaat Sarawak – waarbij wel 30 families in een soort aaneengekoppeld houten paaldorp wonen.

Toch is het niet de woonvorm die ons bezoek zo interessant maakt, maar wel een toevallige ontmoeting met een van zijn bewoners, Arthur Borman genaamd. Wat begon met een gesprek over een cacaoboom, waarbij we werden uitgenodigd te proeven van het verse vruchtvlees, eindigde met een miniconcert op een wel heel bijzonder instrument: de Pratuokng.

Continue reading “Bidayuh chant”

Van Darwin naar Adelaide

We zijn weer een ervaring rijker. Van noord naar zuid in Australië en dat met een huurwagen, een binnenlandse vlucht, een luchtballon en een mobilhome. We hebben honderden kilometers “niets” gezien, en dat maakt het juist zo aantrekkelijk. We hadden gehoopt tussen kuddes kamelen of kangoeroes terecht te komen, maar we hebben alleen van die laatste een paar aangereden exemplaren langs de kant van de weg zien liggen. Maar gelukkig was er de natuurpracht van Kakadu nationaal park, de schoonheid van Ayers Rock en het onverwachte van het mijnstadje Coober Pedy, waar 70% van de bevolking ondergronds woont, omdat het er in de zomer gewoonweg te heet is. En dan ook niet te vergeten zijn de talrijke “road trains” die ons pad gekruist hebben, dat zijn in feite trucks die zodanig “oversized” zijn dat het net treinen lijken. Tot slot hebben we ons laten verdwalen in Adelaide waar we heerlijk gechineesd hebben, maar vooral met verbazing gekeken hebben naar de reuzevleermuizen die daar sommige parken bevolken.

Peter

video
play-sharp-fill

Cahills CrossingNitmiluk GorgeSaltwater crocodile in Kakadu National ParkHot air balloon in Alice SpringsUluru (aka Ayers Rock)Picture spot at UluruRoad TrainDigging for opalUnderground orthodox church of Coober PedyContemplating mining ourselvesCoober Pedy underground museumAt the entrance of Adelaide ZooPilotus exaltatus (aka pink mulla mulla)State Library of South AustraliaState Library of South Australia

Fauna en flora van Australië

Er valt in Australië heel wat te ontdekken. Kijk maar even mee met de kiekjes hieronder.

Maar wist je dat ze in Australië twee soorten krokodillen hebben: zoetwater- en zoutwaterkrokodillen. Laat je echter niet door de naam misleiden: zoutwaterkrokodillen komen zowel in zout-, brak- als zoetwater voor. En de zoutwaterkrokodillen zijn de gevaarlijke beestjes, die discrimineren niet en lusten mensenvlees. Zoetwaterkrokodillen daarentegen zijn kleiner, hebben een smallere bek en zijn niet geinteresseerd in de plonsende medemens.

Continue reading “Fauna en flora van Australië”

Bandura

Dit land viert haar onafhankelijkheidsdag in Maleisië op een andere manier dan de meeste andere ambassades. Het is niet zo’n traditionele receptie in een van de grote hotels van de stad maar eerder een soort bonte avond die de vriendschapsbanden tussen beide landen moet benadrukken. Er is een heleboel variété voorzien van wisselende kwaliteit, maar af en toe zit er ook een pareltje tussen. Kijk maar even mee naar onderstaande clip. De dame in de video bespeelt een bandura, dat is een typisch instrument uit haar land, dat vroeger alleen door mannen werd bespeeld.

Continue reading “Bandura”

Beauty is in the eye…

Singapore heeft zijn plussen en zijn minnen. Maar wat betreft de inrichting van de ruimtelijke ordening heeft het een grote plus. Hoe een kleine druk bevolkte stadstaat, amper een voorschoot groot, er toch wonderwel in geslaagd is een gevoel van ruimte en openheid te creëren, dat is een sterk staaltje van degelijke stadsplanning. En dan gaat het niet alleen over de brede boulevards, maar ook over de ingeplande en wel onderhouden groene parken binnen dit miniatuurlandje. De botanische tuin is zo’n juweeltje (daarbij valt zijn tegenhanger in Kuala Lumpur in het niet) en binnen die tuin is er dan nog de onovertroffen orchideeën tuin. Dat is een en al schoonheid voor het oog, voor eenieder te aanschouwen.

Continue reading “Beauty is in the eye…”

De knorrige bakker

De knorrige bakkerMisschien moet ik in het vervolg daar mijn brood kopen: bij de knorrige bakker. Ik veronderstel dat dit een bakker is die verder kijkt dan zijn baguettes lang zijn. Eentje die zich vragen stelt bij wat er dagelijks rondom hem gebeurt. Die niet alleen de fotootjes wil zien van zes onfortuinlijke mensen onterecht gedood in de tunnels van Gaza, maar die zich ook afvraagt wanneer de 40.000+ Palestijnen een broodnodig gezicht zullen krijgen. Wanneer dit onnoemelijk leed niet langer gemaskeerd zal worden onder een gevoelloos getal.

Continue reading “De knorrige bakker”